Առասպել 2.
Էպիլեպսիայով բոլոր հիվանդներն ունեն հոգեկան խանգարումներ և տառապում են դեմենցիայով:

Իրականում՝

Սրացումների միջև ընկած ժամանակահատվածներում, որոնց հաճախականությունը կախված է կոնկրետ դեպքից, էպիլեպսիա ունեցողների մեծ մասը ոչնչով չի տարբերվում այլ մարդկանցից: Սովորում են, աշխատում, ընտանիքներ են ստեղծում, առողջ երեխաներ են ունենում։

Ավելին, էպիլեպտիկների մեջ իսկապես շատ են տաղանդավոր ու հայտնի մարդիկ։

Էպիլեպսիա ունեին հանճարներից՝ փիլիսոփաներ Սոկրատեսը, Պյութագորասը, Արիստոտելը, Գայոս Հուլիոս Կեսարը, Լեոնարդո դա Վինչին, գրողներ Ֆյոդոր Դոստոևսկին, Լորդ Բայրոնը, Ագաթա Քրիստին, գիտնականներ Ալֆրեդ Նոբելը, Էդիսոնը և Նյուտոնը և շատ այլ հայտնի մարդիկ:Էպիլեպսիան շատ դեպքերում չի ուղեկցվում հոգեկան և ինտելեկտուալ խանգարումներով։

Էպիլեպտոլոգները չեն հոգնում կրկնելուց. էպիլեպսիա ունեցող երեխաների կյանքը ոչնչով չի տարբերվում մնացած մարդկանց կյանքից։

Ավելին, նոպաները հաճախ տեղի են ունենում հենց պասիվ, հանգիստ վիճակի ժամանակ: Մինչդեռ մտավոր գործունեությունը օգնում է նվազեցնել էպիլեպտիկ ակտիվությունը։